Broezen
Door de zich bescheurende en op zien trekker rondscheurende Driekus Vierkant
‘Edelachtbare, mevrouw de rechter.
Tijdens mijn ritje is het misgegaan. Met het naleven van de verkeersregels. Ik heb daarover mijn spijt betuigd. En dat doe ik vandaag, hier, in uw rechtszaal, opnieuw.
Het spijt me dat ik in de fout ben gegaan. Als een van de Driekussen met meer dan 5000 volgelingen hoor ik het goede voorbeeld te geven.
Alle voorbereidingen waren erop gericht om er een veilige en ook mooie rit van te maken. Mensen hebben toch te hard gereden. Ik heb ook mezelf verkeerd ingeschat.
Toen ik de beelden terug zag, zowel bij de vorige overtredingen als gisteren en vandaag, drong bij mij het besef door, ik heb het zelf ook beslist niet goed gedaan, ik liet me meeslepen door de gebeurtenissen van die dag.
Het zou kunnen dat de komende periode nog meer snelheidsboetes verschijnen, en die zullen dat beeld pijnlijk genoeg verder bevestigen.
Zoals ik in mijn eerdere statement zei: het is die dag niet goed gegaan met betrekking tot de verkeersregels.’
(insert het 6x geoefende toneelstukje mededogen kweken)
*stil is*
*naar het dossier voor zich kijkt*
*naar adem hapt*
*snikt*
*in zichzelf vloekt dat hij te kakken staat*
*zich verbijt*
*zucht*
*steunt*
‘Edelachtbare, we hebben er thuis over gesproken. We zeiden tegen elkaar: hadden we het maar met zijn tweeën gedaan. Dat wil ik nog gezegd hebben.’
Drie Kusjes op je kale Grapperhaus!
